Een klein stukje paradijs met zijn eigen unieke taal (de oudste levende taal van Europa) waarin je van de dappere Cantabrische Zee naar het noorden kunt reizen, met steile kusten en ruige kliffen, naar de wijngaarden van het mediterrane klimaat in het zuiden, verborgen afgelegen valleien aan de voet van bergen omgeven door eiken-, dennen- of beukenbossen.
Behalve dat ze hardwerkend en eerlijk zijn, hebben de Basken een reputatie opgebouwd als sporters en natuurliefhebbers. Hier zijn fietsen en bergbeklimmen koning. Als je van plan bent om met je fiets door deze delen te vallen, vind je perfecte bergpaden, kleine en mooie kustweggetjes en vooral veel respect voor de fietser. De meeste chauffeurs die u zullen inhalen, zijn fietsers of hebben een familielid of vriend die van twee wielen houdt.
De grote van de grote drie
Als je een local zou vragen naar de 3 meest karakteristieke toppen, zou hun antwoord waarschijnlijk Gorbea, Anboto en Aizkorri zijn. Deze bergen waren voorouderlijke leveranciers van weilanden voor vee, brandhout, houtskool, paddenstoelen en vele andere goederen. Volgens de legende zijn deze bergen de thuisbasis van Mari of Maddi, de godin van de natuur in de Baskische mythologie die alle Baskische toppen bewoont.
De genegenheid die ze voor hen hebben is zo groot dat ze de hoofdrolspelers zijn van een van de belangrijkste bergraces in Baskenland. Een zeer veeleisend parcours waar de 3 toppen elkaar ontmoeten in een route van 100 kilometer die in maximaal 24 uur moet worden afgelegd. De Hiru Haundiak (Big Three).
Als de een boven de andere uitsteekt, is het de Aizkorri (Aitz-Gorri Piedra-Roja) die, zelfs zonder de hoogste top van het massief met dezelfde naam te zijn, de meest karakteristieke is.
Naar zijn kluis op de top van de berg gaan en een nacht doorbrengen in zijn gratis toevluchtsoord is een unieke ervaring die ik mijn gasten altijd probeer te bieden. Het is een geschenk om hete thee te drinken tijdens de zonsondergang, op een scherp stenen balkon dat aan de noordkant instort in de groene en ruige Gipuzkoan-orografie. Met een simpele bocht van 180º kunt u genieten van een bijna compleet uitzicht op de Llanada Alavesa in het zuiden.
Dit is vooral mooi als het gebeurt (en het gebeurt vaak) dat de Aizkorri-muur en zijn zusters de wolken vasthouden die de Cantabrian vanuit het noorden stuurt. Vervolgens werpt de zonsondergangzon uit het zuidwesten, gebruikmakend van zo’n filmscherm, de blauwe schaduw van de toppen op de dampvormige mantel getint in schemergeel, oranje en roze. Pure visuele poëzie.